معرفت‌شناسی ایمان و شک در فلسفه اسلامی و تأثیر آن بر زندگی فردی
کلمات کلیدی:
ایمان, شک, معرفت‌شناسی, ابن‌سینا, فارابی, غزالی, ملاصدرا, یقین, رشد معنویچکیده
مقاله حاضر به بررسی رابطه میان ایمان و شک در فلسفه اسلامی پرداخته و نقش هر یک از این مفاهیم را در فرآیند معرفت‌شناسی مورد تحلیل قرار می‌دهد. با توجه به دیدگاه‌های برجسته فلاسفه اسلامی مانند ابن‌سینا، فارابی، غزالی و ملاصدرا، تعامل میان ایمان و شک به‌عنوان دو جنبه مکمل از شناخت مطرح شده است. این فلاسفه بر این باورند که شک می‌تواند به‌عنوان یک مرحله ضروری در پالایش باورهای نادرست و دستیابی به حقیقت عمل کند و در نهایت فرد را به ایمان قلبی و یقین هدایت کند. ابن‌سینا و فارابی به تأثیر مثبت شک بر تقویت ایمان اشاره دارند و معتقدند که شک به‌عنوان نیروی محرکه‌ای برای جستجوی دلایل عقلانی‌تر عمل می‌کند. از سوی دیگر، غزالی و ملاصدرا بر این باورند که شک نه تنها مرحله‌ای ضروری در تکامل روحی و معنوی انسان است، بلکه فرد را به رشد و تعالی معنوی می‌رساند. این مقاله تلاش می‌کند تا با تحلیل فلسفی این دو مفهوم، نقش شک و ایمان را در فرآیند شناخت و تأثیر آن‌ها بر زندگی فکری و معنوی فرد بررسی کند. در نهایت، پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آینده در زمینه تعامل میان ایمان و شک و تأثیر آن‌ها بر معرفت‌شناسی و روان‌شناسی دینی ارائه شده است.
دانلودها
