تحلیل حوادث زندگی بر اساس مشیت الهی و اختیار انسان از منظر قرآن کریم
کلمات کلیدی:
حوادث زندگی , مشیت الهی, اختیار انسان, قرآن کریمچکیده
این پژوهش به تبیین میزان سیطره مشیت الهی و اختیار انسان در حوادث زندگی می‌پردازد. هدف اصلی تحقیق عبارت از بررسی میزان تأثیر و نقش مشیت الهی و اختیار انسان در زندگی انسان بوده است. سوال اصلی تحقیق عبارت بوده از: با عنایت به قرآن کریم مشیت الهی و اختیار انسان تا چه میزان در زندگی او تأثیر گذار هستند؟ یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که دایرة مشیت الهی در قرآن کریم همه موجودات و مخلوقات را در بر می‌گیرد و همه موجودات از جمله انسان و حوادثی که در زندگی او رخ می‌دهد، مقهور مشیت و قدرت الاهی هستند و اختیار انسان در وقوع و یا عدم وقوع حوادث زندگی اختیاری کاملاً محدود است. روش پژوهش حاضر روش توصیفی تحلیلی و متکی بر منابع کتابخانه‌ای بوده است.
دانلودها
مراجع
Akbarnjad, M., & Tohidi, F. (2017). Investigating the Relationship between Divine Will and Human Free Will in the Interpretation of Verses 23 and 24 of Sūrah al-Kahf. Research Journal of Qur’anic Exegesis and Language(Autumn/Winter), 129-146.
al-Baghdādī, A. a.-Q. (1988). al-Furūq bayna al-Firaq. [n.p.].
al-Bāqillānī, A. B. (1957). al-Tamḥīd. [n.p.].
al-Bāqillānī, A. B. (1987). Tamḥīd al-Awāʼil wa Takhliṣ al-Dalāʼil. Muʼassasat al-Kutub al-Thaqāfīyah.
Bāqīzādeh, R. (2012). Divine Pre-knowledge and Human Free Will. Kamāl Andisheh & Yās-i Behesh.
Darwīsh, M. a.-D. (1994). I‘rāb al-Qur’ān wa Bayānah. Dār al-Irshād.
Dīrbāz, A., & Amjadyān, Q. (2011). “Qadā wa Qadar and Its Relation to the Issue of Free Will”. Ensān-Pazhūhī-yi Dīnī, 8(26).
Du‘ās, Ḥamīdān, & Qāsim. (2004). I‘rāb al-Qur’ān al-Karīm. Dār al-Munīr & Dār al-Farābī.
Ḥillī, Ḥ. i. Y. (1959). Anwār al-Malakūt fī Sharḥ al-Yāqūt. [n.p.].
Ḥillī, Ḥ. i. Y. (1979). Kashf al-Murād fī Sharḥ Tajrīd al-I‘tiqād. [n.p.].
Ḥillī, Ḥ. i. Y. (1984). Anwār al-Malakūt. [n.p.].
Ḥillī, Ḥ. i. Y. (2006). Bab Hādī ‘Ashar. Dār al-Fikr.
Ibn al-Athīr al-Jazarī, M. i. M. (1988). al-Nihāyah fī Gharīb al-Ḥadīth wa al-Athar. Mu’assasat Maṭbū‘āt Ismā‘īlīān.
Jābir, Q. Ḥ. (1987). Philosophy and Mu‘tazila in Nahj al-Balāghah. Al-Jam‘īyah al-Jāmi‘īyah for Studies, Publication & Distribution.
Jarjānī, A. (1907). Sharḥ al-Mawāqif. Maṭba‘at al-Sa‘ādah.
Jarjānī, A. (1985). al-Ta‘rīfāt. [n.p.].
Raf‘at-nejād, M.-T., ‘Abdullāh-zādeh, R. A., Hājiha, A., & Pāk, J. (2016). “A Comparative Study of the Relationship between Divine Will and Human Free Will in Tafsīr al-Kabīr and al-Mīzān”. Research Journal of Qur’anic Exegesis and Language(8), 25-48.
Raghib Isfahānī, Ḥ. i. M. (1991). al-Mufradāt fī Gharīb al-Qur’ān. Dār al-‘Ilm al-Dār al-Shāmīyah.
Rāzī, F. a.-D. (1934). Kitāb al-Arbaʿīn fī Uṣūl al-Dīn. [n.p.].
Rāzī, F. a.-D. (1962). al-Barāhīn. University of Tehran Press.
Shahristānī, M. (1961). al-Millal wa al-Nihal. Dār al-Ma‘rifah.
Sijistānī, S. i. A. a. (1989). Sunan Abī Dāwūd. Dār al-Fikr for Printing, Publishing & Distribution.
Tabarsī, A. a.-A. F. i. Ḥ. (1973). Majma‘ al-Bayān. Nashr Farahānī.
Tabāṭabā’ī, M.-Ḥ. (1996). al-Mīzān fī Tafsīr al-Qur’ān. Muʼassasat al-‘Alamī lil-Maṭbū‘āt.
Tabāṭabā’ī, S. M.-Ḥ. (1987). Tafsīr al-Mīzān. Vol. 6. Islamic Publications of the Jāmi‘at al-Mudarrisīn.
Tabāṭabā’ī, S. M.-Ḥ. (1996). al-Mīzān fī Tafsīr al-Qur’ān. Intishārāt Jāmi‘at al-Mudarrisīn.
Zamakhsharī, M. (1986). al-Kashshāf ‘an Ḥaqā’iq Ghawāmiḍ al-Tanzīl. Dār al-Kitāb al-‘Arabī.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2024 Masoumeh Ahmadi Motamayel (Author); Ali Hossin Ehteshami; Seyed Hamid Hoseini (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
