واکاوی مساله صبر و شکر از دیدگاه قرآن ناظر به تربیت انسان
کلمات کلیدی:
صبر, شکر, تربیت, انسان, قرآنچکیده
در قرآنکریم از صبر وشکربه عنوان خصایل انسانی واجد ارزش تربیتی برای انسان بسیاریاد شده است. صبر با تأکید بر پذیرش رنج، انسان را قادر میسازد تا در امورات جاری بهتر و قویتر عمل کند و شکر به عنوان نوعی از قدردانی از نعمتهای الهی، آدمی را توانمندکرده تا در مقابل چالشهای زندگی با روحیه بالا و با امید روبرو شود. صبر در بعد فردی و ازحیث تربیت ایمان و یقین انسان را تقویت میکند و از بعد خانوادگی شامل استحکام پایههای زندگی، بالا رفتن اعتماد به نفس، ایجاد فضای سالم و به نوعی موجبات فتح و پیروزی، خودکفایی، سالم سازی فعالیت اقتصادی را موجب میشود. در موضوع شکر به درگاه الهی ازنظرگاه قرآن کریم، کارکردهای تربیتی زیادی برآن مترتب است که از جمله مهمترین آنها میتوان نیل به مقام رضا، نجات از عذابها و بلاها، استحقاق ثواب اخروی، افزایش نعمت و تداوم آن را اشاره کرد. در قرآن، برشکرگزاری به عنوان یکی از اصول تربیتی و روحانی تأکید شده است که باعث تقویت روحیه و ایمان شده و به عنوان عاملی برای تربیت نوع انسان اهمیت بسزایی دارد. روش تحقیق این مقاله، روش توصیفی تحلیلی با فن کتابخانهای میباشد.