بررسی بنمایههای عرفان زرتشتی با تاکید بر مشترکات آن با عرفان اسلامی
کلمات کلیدی:
عرفان, دین اسلام, دین زرتشتی, تصوفچکیده
عرفان، مقوله‌ای باطنی، جانمایه‌ای متافیزیکی، با ساحتی فراعقلی، در مسیر توحید ناب و فناءفیالله شدن و بقاء بالله یافتن است، تا انسان با سیر و سلوک الی الله، مظهر اسماء جلال و جمال الهی، مصداق بارز خلیفة اللهی و آئینه دار طلعت یار گردد. بار یافتن به چنین مقام ربوبی، تنها در مکتب انسان ساز اسلام میسر است، هر چند سایر ادیان نیز به طرق مختلف در تقرب به سوی معبود گام نهاده اند و راه پیموده اند، اما در ماده، صورت و حتی غایت بین آن‌ها تفاوت چشمگیری وجود دارد. برخی از پژوهشگران برآنند که اندیشه‌های زرتشت از مولفه‌های عرفانی تهی میباشد؛ اما با بررسی دقیق متون زرتشتی، تعالیم زرتشتی نه تنها از بن مایه‌های عرفانی تهی نیست، بلکه این بن‌مایهها بر عرفانهای شرقی و غربی تاثیرگذار است. از این رو هدف از مقاله حاضر، بررسی بنمایههای عرفان زرتشتی با تاکید بر مشترکات آن با عرفان اسلامی است. پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی-تحلیلی میباشد و گردآوری دادهها به صورت کتابخانهای صورت گرفته است. نتایج نشان داد شخصیت‌های اندیشمندی همچون ابن یزدانیار ارموی واسطه انتقال اندیشه‌های عرفان زرتشتی به عرفان اسلامی بوده اند. اگرچه عرفان برخاسته از آیات و روایات اسلامی است، اما نمیتوان از سابقه کهن دیانت زرتشتی و میراث ارزشمند آن چشم پوشی کرد. این میراث باعث مستعد شدن ایرانیان جهت گرایش به عرفان شده است. لذا میتوان گفت تفکر آریایی یک تفکر عرفانگرا بوده است.
دانلودها
مراجع
Amoli, S. H. (1988). Al-Muqaddimāt min Kitāb Naṣ al-Nuṣūs. Toos.
Asgari, A. (2005). A Study on the Philosophical Foundations of the Bahá’í Faith. Hafez Monthly(16).
Ayn al-Qudāt Hamadani. (1962). Tamhīdāt. —.
Corbin, H. (2004). The Man of Light in Iranian Sufism. Amoozgar Publishing.
Dehbashi, M., & Mirbagheri-Fard, S. A. A. (2015). History of Sufism, Vol. 1: The Development of Islamic Mysticism until the Sixth Century AH. SAMT.
Farghani, S. ī. a.-D. S. ī. (2007). Muntahā al-Madārik fī Sharḥ Ta‘iyyāt Ibn al-Farīd. Dār al-Kutub al-‘Ilmiyya.
Gowharin, S. S. (1989). Glossary of Sufi Terminology. Zavar.
Hafez, S. a.-D. M. (1940). Divān of Hafez. Ketāb Printing Co.
Ibn Arabi, M. Al-Futūḥāt al-Makkiyya. Dār Ṣādir.
Ibn Arabi, M. (2006). Fusūs al-Hikam. Karnameh.
Izz al-Din Kashani. (1988). Miṣbāḥ al-Hidāya. —.
Jami, A. (1991). Naqd al-Nuṣūs fī Sharḥ Naqsh al-Fuṣūs. Ministry of Culture and Islamic Guidance.
Jami, A. (2004). Ashi‘āt al-Lam‘āt. Ketāb-e Būstān.
Qushayri, A. a.-Q. ʿ. K. (2008). Nahw al-Qulūb. Egyptian General Book Organization.
Razi, H. (2000). Khosrowānī Wisdom. Behjat Publications.
Sabzavari, M. H. (1919). Glosses on Al-Asfār. —.
Sajjadi, S. J. (2004). Dictionary of Sufi Terms and Expressions. Tahouri.
Zarrinkoub, A. (1984). A Quest into Iranian Mysticism. Amir Kabir Publications.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2025 Hadi Izadi Asli (Author); Behrouz Afshar; Mohammad Ali Yousefi (Author)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
